Granen vormen het fundament van het agrarisch systeem. Meer dan de helft van de calorieën die mensen tot zich nemen is afkomstig van rijst, maïs en tarwe – allemaal graansoorten. Maar er zijn veel meer granen, denk aan rogge, spelt, maar ook in Nederland niet zo bekende soorten als teff (wellicht bekend van de enjera pannekoeken uit de Ethiopische en Eritreese keukens) of bijzondere tarwesoorten als emmer. Granen worden bovendien veel geteeld om als veevoer te dienen. De menselijke afhankelijkheid van granen is daarom niet te overschatten.
Flevo Campus onderzoekt alternatieve manieren van graanconsumptie om te kijken of die kunnen leiden tot een gezonder of duurzamer voedselsysteem. Om maar een voorbeeld dicht bij huis te noemen: akkerbouwers in Flevoland specialiseren vooral in wortels, uien en aardappelen. Maar eens in de (meestal) vier jaar planten ze op elk perceel tarwe. Dat moet, omdat tarwe een gunstig effect heeft op het bodemleven. Tarwe is een zogeheten 'rustgewas'. Maar de tarwe die van die velden komt, wordt meestal gebruikt om dieren te voeren. Zouden we met die oogst ook mensen te eten kunnen geven?
In het najaar van 2024 start Flevo Campus een serie publieksbijeenkomsten in Pakhuis De Zwijger in Amsterdam waarin deze en andere grote vragen over granen aan bod komen. Kunnen we granen meer waarderen, door ze anders te gaan eten? Wat kunnen we allemaal nog meer maken van het gewas op wiens schouders het hele voedselsysteem rust?
Graan voedt de wereld. Maar zo belangrijk als granen voor de mens zijn, zo weinig weten de meesten van ons er van af. In de tweede aflevering van de Graan Gesprekken gaan Flevo Campus en Pakhuis de Zwijger op zoek naar lekker graan. Hoe smaakt goed graan eigenlijk?
Wat is het belangrijkste voedselgewas ter wereld? Zonder twijfel graan. Meer dan de helft van de door mensen geconsumeerde calorieën is er afkomstig van en bovendien is het gewas ook van groot belang voor de teelt van andere gewassen. Flevo Campus start daarom een onderzoeksprogramma en een serie van drie publieksbijeenkomsten over graan.
Brouwerij Stijl brouwt sinds 2015 bier in Almere, en gebruikt daarbij zoveel mogelijk lokale ingrediënten. Dat ze voor gemout graan afhankelijk zijn van import is hen een doorn in het oog. Is het niet mogelijk een lekker bier te brouwen met 100% ongemout graan? Dat hebben ze onderzocht, met een kennisvoucher van Flevo Campus.
In het Low Food Lab over granen onderzoeken kleine voedselproducenten van verschillende achtergronden of ze in hun producten Flevolandse tarwe kunnen gebruiken die normaal gebruikt zou zijn als veevoer. Zo ook Naveen Balamurugan, de eigenaar van het in Almere gevestigde Mothers Kitchen dat allerlei traditioneel Indiase gerechten en producten maakt en verkoopt.
Vorige week vrijdag vond de eerste Open Lab Sessie van Low Food en Flevo Campus plaats. Drie voedselproducenten presenteerden hier hun resultaten na een reeks opvallende culinaire experimenten. Het doel: manieren zoeken om de grote hoeveelheden lokaal beschikbare tarwe, die normaal als veevoer wordt gebruikt, te verwerken in gastronomische toepassingen voor menselijke consumptie.
In het Low Food Lab over granen probeert een aantal voedselproducenten met voedertarwe een product te maken dat mensen graag eten. Vorige week waren we op bezoek bij tempeh-producent Boonzaak. Deze week onderzoeken Karla en Tania van Tortilleria Taiyari of ze er een smakelijke tortilla mee kunnen maken.
Kan je een tempeh maken van Flevolandse tarwe, die normaal gebruikt zou zijn als veevoer? Met die vraag werden Pelle Sinke en Loïs Overbosch ruim twee weken geleden op pad gestuurd met een paar zakken tarwe. Vandaag bekijken en proeven we de eerste resultaten met: De Boonzaak.
Gisteren was de ‘kick off’ van het Low Food Lab over granen. Het is de eerste in een nieuwe reeks culinaire experimenten waarin Low Food en Flevo Campus op zoek gaan naar oplossingen voor voedselvraagstukken. Projectleider Guus Nelissen vertelt over zijn missie.
De oorlog in Oekraïne heeft een aanzienlijke impact op de voedselvoorziening. Zowel Oekraïne als Rusland hebben grote arealen aan graan, een van de belangrijkste voedselgewassen wereldwijd. Kan Flevoland, als akkerbouwprovincie bij uitstek een rol spelen in het oplossen van deze kwestie?
