Food and the city

Ondernemers van eigen Zeebodem: het familiebedrijf

Windmolenparken, internationale vrachtvaart, Brexit, het verbod op de pulsvisserij, beschermde gebieden... het zit de Nederlandse visserij de laatste jaren niet mee. Hoe kan je als visserman of -vrouw standhouden in een speelveld met zoveel belang-hebbenden. En tegelijkertijd zorgen dat je de zee en je bedrijf gezond achterlaat voor toekomstige generaties?
  •  Leestijd 5 minuten
schip-1024x731

Vissers Hendrik Kramer en pa Klaas Kramer

Hendrik Kramer’s vader was visser, en hij de gedroomde opvolger. Maar zijn vader raadde het hem af. Er waren stijgende dieselprijzen, dalende visprijzen en de vangst werd minder. Wat te doen? Hendrik besloot om zijn vaders nalatenschap voort te zetten, maar dan compleet anders. Zijn missie: met een zo klein mogelijke footprint een eerlijk visje vangen. Inmiddels vaart hij twee schepen (MDV1 & 2) die hij liefkozend “De Tesla’s van de Zee” heeft gedoopt.

Met deze uiterst duurzame schepen ziet hij een totaal nieuwe, andere toekomst van vissen voor zich. Het gaat trager, met meer aandacht voor het zeeleven, met gigantisch veel minder brandstof en met meer inkomsten voor de visser. Hoe dan? Wat bracht hem tot deze keuze? En welke kant ziet hij de sector opgaan? Dat en meer bespreken we in de volgende, vierde editie van Ondernemers van Eigen Zeebodem! Hendrik schuift aan samen met zijn vader.

Kijk ook de Tegenlicht over de toekomst van de visserij

Nog een tip als het aankomt op duurzame visserij: VPRO’s Tegenlicht heeft een uitstekende uitzending gemaakt over de mogelijke duurzame toekomst van de Nederlandse visserij.

Waar gaat de aflevering over?
Al tientallen jaren strijden milieuorganisaties en beroepsvissers over het gebruik van de Noordzee. Is er een toekomst mogelijk waarin iedereen tevreden is: genieten van een lekkerbekje én van een gezonde Noordzee?

Er is naar schatting nog maar tien procent over van het Europese visbestand van honderd jaar geleden. Wetenschappers maken zich vooral zorgen over de kabeljauw en de tong, twee van de Noordzeevissen die we het liefst eten. Ook de haai en de rog houden amper nog het hoofd boven water. Als één van de oorzaken wijzen onderzoekers naar de commerciële visserij. Maar door de Brexit-beperkingen, het verbod op pulsvissen en de kosten voor verduurzaming, is een toekomst als beroepsvisser ook steeds moeilijker voor te stellen.

Een van de vissers die inziet dat het anders moet, is Louwe Post, van Urk. Met data wil hij de visserij radicaal veranderen. Smart fishing noemt hij het: hij hing zijn visserskotter vol met sensoren en koppelt data over temperatuur, windrichting en de maanstanden aan, bijvoorbeeld, Chinese vakantiedagen. Daardoor weet hij precies wat de vis én wat de markt doet. Zo kan hij niet alleen energiezuinig vissen, maar ook alleen de vis uit de zee halen waar echt vraag naar is.

Cookie toestemming
We gebruiken geanonimiseerde tracking cookies op onze website