It's a wrap! Grassa lab sluit af in Amsterdam

Bij de tussentijdse presentaties op 8 december 2023 werd al duidelijk: met gras(eiwit) als grondstof kun je ontzettend veel kanten op. De indrukwekkende hoeveelheid en variatie aan producten (kazen, ravioli, miso en elixir, maar ook inkt en likeur) die de deelnemers toen lieten zien stemden optimistisch voor het vervolg. Afgelopen dinsdag kwamen ze voor een laatste keer samen in het Amsterdamse Restaurant Foer om hun eindproducten te presenteren.

Met gras(eiwit) als grondstof kun je ontzettend veel kanten op

Waarom een lab over gras?
Koeien eten zo’n 40-60 kilo gras per dag. 75% van de voedingsstoffen uit dit gras stoten ze weer uit in de vorm van gassen en mest. Niet efficiënt, en erg vervuilend voor het milieu. Het Limburgse bedrijf Grassa ontwikkelde een technologie waarmee ze gras opsplitsen (‘ontsluiten’) in verschillende onderdelen. Daar halen ze de voedingsstoffen (eiwit, suiker en mineralen) uit die de koe zou verspillen, en maken daar vervolgens weer hoogwaardig voedsel voor dieren mee. Door deze efficiëntieslag wordt de uitstoot van methaan, fosfaat en ammoniak met 30% verlaagd.

– lees verder onder de foto’s –

Gras in overvloed
Als je bedenkt dat Nederland voor zeker 30% bestaat uit grasland, gras vrij gemakkelijk overal kan groeien en per hectare ook nog 2,5x meer eiwit oplevert dan één hectare soja, wordt de vraag of gras ook als grondstof kan dienen voor menselijke toepassingen relevant. Grassa directeur Rieks Smook gelooft er in, maar grootschalig eiwit winnen uit gras is duur, en tot nu toe staan overheid noch investeerders te trappelen. “Kijk naar Denemarken: daar investeert de overheid fors in de eitwittransitie en wordt op vier plekken grootschalig gras ontsloten,” zegt hij. Al kan graseiwit vooralsnog niet worden verwerkt in menselijk voedsel. “Omdat het nooit eerder is gedaan moet het eerst als veilig worden bestempeld door de Europese Commissie,” legt hij uit. “Er loopt een aanvraag om dat mogelijk te maken.” Aan de opbrengst van dit lab te zien zal er in ieder geval geen gebrek zijn aan toepassingsmogelijkheden.

Van pulp naar papier
De deelnemers werkten met zowel vers als droog gras en met graseiwit. Onder de resultaten waren veel voedselproducten, maar bijvoorbeeld ook inkt en papier. Kunstenaar en productontwikkelaar Akash Kumar ontdekte dat de pulp die overbleef na persen van vers gras zich prima leent om papier te maken. “Ik hoefde er niet eens iets aan toe te voegen,” vertelt hij enthousiast.

“Het papier is heel sterk en flexibel, en zou geschikt zijn als verpakkingsmateriaal.” Binnenkort gaat hij bij een papierfabriek in Noord-Nederland proberen om het met grote machines te maken.

Gras, gin & soda
Culinair herbalist Marjolein Triesschein is misschien wel de meest productieve deelnemer. Zo maakte ze graslikeur, grastinctuur, een scrub, grassuiker en kleurstof.

De cocktail die ze meenam naar het slotevent bevatte drie onderdelen van gedroogd gras (hydrolaat, shrub en glyceriet), gin en sodawater, met grassuiker op de rand van het glas. De smaak? Volgens de maakster: een beetje honing vanille achtig, subtiele hooismaak en fris.